Ondertussen thuisgekomen maar jullie hebben nog recht op de laatste dagen van het verblijf in Algodonales. Nadat we woensdagmorgen helemaal naar La Parra gereden waren voor een korte vlucht (25 minuten) lokaal iets gaan eten. In de hoop nog een tweede vlucht te kunnen pakken na de lunch teruggereden naar de start.
Twee lokale piloten (vrienden van Jose, onze gids) gingen ons laten zien dat het best vliegbaar was, piloot 1 op een EN-D 2-lijner van Flow

, en piloot 2 op een lage B van Sol

Piloot 1 zat na enkele minuten op meer dan 2500 meter hoogte
Piloot 2 besloot om ondanks de hevige omstandigheden toch te vliegen

en zat al snel in problemen, de lage B had onvoldoende snelheid en hij werd onherroepelijk over de bergrug geblazen
Gelukkig bleef hij kalm stijgen en draaide hij pas weg met voldoende hoogte want er zijn niet veel landingsopties achter de berg. Dan maar besloten om niet meer te vliegen en de lange rit naar Algodonales terug aan te vatten.
Op donderdagmorgen wist Windy ons al te vertellen dat het weer een moeilijke dag zou worden. Sterke wind uit het noordoosten en vermoedelijk nergens vliegbaar. Maar de regio rond Algodonales weet soms te verrassen. Laat in de middag belde Ivan ons op, snel materiaal pakken, kans dat Montellano vliegbaar was! Eenmaal aangekomen was de hoge startplaats te winderig, maar op de lage startplaats konden we prima starten. Enige probleem daar: geen thermiek bij het opstijgen is op de grond na 30 seconden
Een paar andere piloten waren al aan het vliegen en het was krabben geblazen om te blijven vliegen. Gelet de zwakke omstandigheden besloten om met de Ion te vliegen en de Gracchio in de zak te laten. Al snel was ondergetekende mee de lucht in en ik had geluk, er kwam al snel een thermiekcyclus door en zonder moeite naar 1200 meter hoogte. Uitgevlogen in de hoop om in de vallei wat thermiek te pakken en zo een driehoekje te vliegen maar helaas, niets gevonden en moeten terugkeren naar de helling. Daar aangekomen bleken de condities wat minder en het was terug krabben geblazen in de hoop te overleven tot de volgende cyclus. Een Duitser met een oranje MacPara Eden was wat overmoedig en belandde met zijn glider in de struiken
Regina, een pilote van onze groep, landde ook (maar niet in de bosjes zoals onze Duitse collega). De grond kwam akelig dichtbij maar plots kwam er weer een cyclus door en ondergetekende was terug in the running! Opnieuw moeiteloos de hoogte in en de vallei opgezocht in de hoop een mooie driehoek te vliegen. Met een vijftal piloten richting de steengroeve, daar aangekomen vonden we dat het wel erg makkelijk was om in de lucht te blijven... Besloten om terug richting de start te vliegen en voorzichtig te blijven. En gelukkig maar, want na enkele minuten begon de wind serieus te blazen en verscheen er een dreigende wolkenformatie. Afdraaien naar links en downwind uit de liftzone en enkele minuten later stonden we veilig aan de grond.
Later de vlucht gedownload uit de vario, en hoe sterk de wind wel was is duidelijk te zien aan de topsnelheid: 81 km/uur! We waren blij dat we een echte vlucht hadden kunnen maken, en ook blij dat we veilig aan de grond stonden.
montellano.jpg
IMG_1228.jpg
IMG_1226.jpg
Moe maar voldaan terug naar Algodonales voor een paar tapa's en wat vloeibaar voedsel

You do not have the required permissions to view the files attached to this post.